Skąd pochodzi nazwa rokitnik zywczajny ?
Nazwa “Hippophae” pochodzi od greckich słów hippos (“koń”) i phaos (“światło”, “to, co świeci”) i jest często tłumaczona jako “błyszczący koń”. Uważa się, że nazwa ta pochodzi od faktu, że konie, które zachorowały po zjedzeniu tych jagód, odzyskały zdrowie lub że jedząc liście rokitnika ich sierść nabrała połysku.
Czym jest rokitnik zwyczajny i jakie są jego właściwości?
Rokitnik zwyczajny (Hippophae rhamnoides L) to mały, wytrzymały, ciernisty krzew pochodzący z Eurazji, który może dorastać od 1 do 10 metrów wysokości i należy do rodziny Eleagnaceae, znanej od czasów starożytnych ze swoich korzystnych właściwości. Jego pikantne pomarańczowe owoce pojawiają się zwykle po 4 latach i rosną w zwartych gronach. Owocują tylko rośliny żeńskie, a okres kwitnienia jest bardzo krótki i trwa zaledwie 2 miesiące od kwietnia do maja.
Rokitnik obejmuje sześć gatunków: H. rhamnoides, H. salicifolia, H. goniocarpa, H. gyantsensis, H. neurocarpa i H. tibetana. Jednak H. rhamnoides jest najbardziej interesującym gatunkiem z operacyjnego punktu widzenia. Jego owoce, rokitnik zwyczajny, są spożywane w Europie i Azji od kilku stuleci, a Chiny (z ponad 300 000 hektarów sadów!), Rosja i Quebec rozwijają obecnie uprawę rokitnika.
Przez długi czas krzew ten był wykorzystywany wyłącznie jako roślina ozdobna. Jest to krzew łatwy w uprawie, ponieważ może wytrzymać ekstremalne temperatury, od -40°C do +40°C. Rokitnik można znaleźć na wysokości do 5000 m w Tybecie! Nie potrzebuje bogatej gleby i łatwo się adaptuje. Jego system korzeniowy jest również bardzo interesujący, ponieważ jest bogaty i głęboki, pomagając w utrwalaniu gleby i zapobieganiu erozji. Rokitnik lubi rosnąć w piaszczystej, skalistej glebie, szczególnie wzdłuż rzek i na wydmach nad morzem.
Na korzeniach rokitnika znajdują się małe grzyby symbiotyczne, które wychwytują azot z powietrza i przenoszą go do gleby, dzięki czemu jest on naturalnym nawozem dla ubogich gleb. Są bardzo bogate w witaminę C (od 360 do 500 mg/100 g), co stanowi jeden z najwyższych wskaźników w królestwie roślin, a także zawierają flawinoidy i antocyjany. Owoce rokitnika też są bardzo bogate w witaminy C, E (tokoferol), A (beta-karoten), B1, B2, F, K i P. Wysoka zawartość witaminy C skłoniła naukowców do dalszych badań nad tą niezwykłą rośliną. W rzeczywistości owoce rokitnika zawierają od 20 do 30 razy więcej witaminy C niż owoce pomarańczy w równoważnych ilościach.
Ważna jest także witamina E, której owoce rokitnika dostarczają więcej niż pszenica czy kukurydza! Ze względu na wszystkie te zalety, rokitnik jest wykorzystywany w szerokiej gamie zabiegów przez przemysł farmaceutyczny. Należy również wspomnieć o Omega 3 (kwas alfa linolenowy), 6 (kwas linolowy), 7 (kwas palmitooleinowy), który jest dobry dla układu nerwowego i tworzenia komórek oraz 9 (kwas oleinowy).
Ze względu na wszystkie te zalety, sok i olej z rokitnika są często stosowane w świecie sportu jako część suplementów witaminowych. Warto zauważyć, że owoce rokitnika są również celem przemysłu kosmetycznym,, ponieważ wydaje się, że rokitnik ma pozytywny wpływ na spowolnienie starzenia się skóry. Kilka firm już pracuje i oferuje szampony, środki nawilżające, maseczki, balsamy do ciała itp.
Mówi się, że ma liczne zalety, które mogą mieć pozytywny wpływ na choroby sercowo-naczyniowe, przeciwstarzeniowe, przeciwzapalne, pielęgnację skóry i błon śluzowych.
Legenda i historia rokitnika zwyczajnego
Nareszcie, mała legenda, która może kryć w sobie coś prawdziwego. W Mongolii olej z rokitnika znany jest również jako “krew serca cesarza”, w nawiązaniu do Czyngis-chana. W tamtych czasach jeźdźcy Czyngis-chana zabierali ze sobą ten olej, aby leczyć rany i łagodzić podrażnienia. Mongolia do dziś uprawia rokitnik, eksportując swoje produkty na cały świat.
Wiele badań nad korzyściami płynącymi ze stosowania oleju z rokitnika przeprowadzono również w Rosji, koncentrując się w szczególności na jego zdolności do leczenia problemów skórnych (oparzeń, silnego nasłonecznienia, uszkodzeń błon śluzowych, gojenia po operacji, infekcji jamy ustnej lub pochwy).
Owoce rokitnika znane są ze swoich silnych właściwości przeciwutleniających. Olej z rokitnika pomoże wzmocnić układ odpornościowy i zwalczyć stres, a jego właściwości przeciwutleniające pomogą spowolnić efekty starzenia. Rokitnik może być spożywany w różnych formach, w tym dżemów, galaretek, słodyczy, wina, czekolady i batonów witaminowych, ale jest również znany w postaci oleju. Olej uzyskuje się poprzez miażdżenie owoców, suszenie stałych pozostałości, oddzielanie nasion i tłoczenie nasion.
Olej z rokitnika jest generalnie drogi, ponieważ do jego uzyskania potrzeba dużej ilości nasion; w rzeczywistości współczynnik ekstrakcji dla owoców wynosi około 5-8% i 12-15% dla nasion. Innym czynnikiem stojącym za wysoką ceną jest trudność zbioru, ponieważ w większości przypadków krzew jest kolczasty, co zmniejsza wydajność.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, odwiedź strony, które wzbogaciły naszą wiedzę:
http://www.argousier.qc.ca, Martin Trépanier, Ph.D., agr Universite Laval
(http://www.argousier.qc.ca/stock/fra/Argousier%2024%20f%C3%A9vrier%202011.pdf),
https://www.flore-alpes.com/magazine/post/24-lahuile-daargousier-au-fil-des-siacles, https://www.plantes-et-sante.fr/articles/aliments-sains/2403-largousier-un-fruit-dhiver-concentre-de-vit amine-c
Uwaga dla uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości, podkreślamy, że wszystkie treści przedstawione na stronie www.olejmamy.pl mają jedynie wartość informacyjną, edukacyjną i przedstawiają osobiste opinie jej autorów. Pod żadnym pozorem nie mogą zastąpić indywidualnej porady farmaceutycznej, lekarskiej, położniczej, psychologicznej, ani żadnej innej.